Η ανθεκτικότητα στα μυκητοκτόνα είναι σήμερα ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα στην καταπολέμηση σημαντικών ασθενειών των φυτών (βοτρύτης, περονόσποροι, ωίδια, κερκοσπορίαση, φαιές σήψεις, φουζικλάδια κ.α) και προκαλεί σοβαρές απώλειες της παραγωγής, με σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο στους παραγωγούς, αλλά και στους καταναλωτές με την αύξηση των τιμών ή την έλλειψη του προϊόντος από την αγορά, στους γεωπόνους τους υπεύθυνους για την ορθή καθοδήγηση των καλλιεργητών, στο περιβάλλον με την ανάγκη εφαρμογής συχνότερων επεμβάσεων με αυξημένες δόσεις πολλές φορές, στις εταιρείες φυτοφαρμάκων με την απώλεια της αποτελεσματικότητας φυτοπροστατευτικών προϊόντων, αλλά και στην οικονομία της κάθε χώρας.

Ένα από τα αντικείμενα του Εργαστηρίου Γ. Φαρμακολογίας είναι η μελέτη του κινδύνου εμφάνισης ανθεκτικότητας φυτοπαθογόνων και μυκοτοξικογόνων μυκήτων στα μυκητοκτόνα με φυτοπαθολογικές, γενετικές, βιοχημικές και μοριακές μεθόδους. Σκοπός των μελετών αυτών είναι η διερεύνηση εμφάνισης στελεχών των παθογόνων με μειωμένη ευαισθησία στα μυκητοκτόνα, ο προσδιορισμός του βιοχημικού μηχανισμού ανθεκτικότητας, ο προσδιορισμός του γενετικού ελέγχου και η ταυτοποίηση της μοριακής βάσης της ανθεκτικότητας.

Οι γνώσεις αυτές μας δίνουν τη δυνατότητα ανάπτυξης ευαίσθητων μοριακών τεχνικών για τη γρήγορη και ασφαλή αναγνώριση της ανθεκτικότητας, και την παρακολούθηση πληθυσμών των παθογόνων για τον έλεγχο της εμφάνισης και της αντιμετώπισης της ανθεκτικότητας στον αγρό. Η έγκαιρη αυτή αναγνώριση της ανθεκτικότητας θα δώσει τη δυνατότητα διορθωτικών κινήσεων στην εφαρμοζόμενη στρατηγική φυτοπροστασίας για την αποφυγή απωλειών στη γεωργική παραγωγή και τη διατήρηση της αποτελεσματικότητας των φυτοπροστατευτικών προϊόντων.

Στα τρέχοντα ενδιαφέροντα του εργαστηρίου είναι η διερεύνηση του κινδύνου εμφάνισης ανθεκτικότητας σε νέα μυκητοκτόνα των ομάδων των παρεμποδιστών των συμπλόκων ΙΙ (SDHIs) και III (QoIs, QiIs) της μιτοχονδριακής αναπνοής, των φανυλοπυρρολικών, των φαινυλοπυριδιναμινών, των ανιλινοπυριμιδινών, και νέα ωομυκητοκτόνα και παρεμποδιστές βιοσύνθεσης στερολών (υδροξυανιλιδίνες, σπιροκεταλαμίνες) με νέους μηχανισμούς δράσης στο υποκυτταρικό επίπεδο.